05 Νοέ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
Οι αναπνευστικές λοιμώξεις αποτελούν αιτία θανάτου σε ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια. Πολλές από αυτές τις λοιμώξεις, μπορεί να προληφθούν από εμβόλια κατά της γρίππης και του πνευμονιόκοκκου.
Υπάρχει μια σημαντική αλληλεπικάλυψη μεταξύ των νοσηλειών για απορρύθμιση καρδιακής ανεπάρκειας και των νοσηλειών για λοιμώξεις αναπνευστικού. Υπάρχουν δεδομένα από μελέτες που υποστηρίζουν ότι πάνω από 50% της επιδείνωσης ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια, μπορούν να ξεκινήσουν από μια λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος, οδηγώντας τις αναπνευστικές λοιμώξεις στην πρώτη θέση των αιτιών νοσηλείας αυτών των ασθενών.
Από την άλλη μεριά έχει αποδειχτεί ότι η προσβολή από τον ιό της γρίππης έχει σαν αποτέλεσμα την άμεση καταστολή της λειτουργίας του μυοκαρδίου μέσω της δράσεως των φλεγμονωδών κυτταροκινών και την ενεργοποίηση του καταρράκτη της πήξης που μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη της αθηρωματικής πλάκας.
Εχει δειχθεί από προηγούμενες μελέτες ότι ο εμβολιασμός κατά της γρίππης προφυλάσσει από μυοκαρδίτιδες, οξέα στεφανιαία σύνδρομα και νοσηλείες για καρδιακή ανεπάρκεια.
Ασθενείς που νοσηλεύονται για πνευμονία έχουν 4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν έμφραγμα, εγκεφαλικό ή άλλο οξύ καρδιαγγειακό επεισόδιο ακόμη και ένα μήνα μετά την έξοδο από το νοσοκομείο και το σημαντικότερο είναι ότι αυτός ο κίνδυνος μειώνεται σταδιακά αλλά δεν εξαφανίζεται: συνεχίζει να υπάρχει και παραμένει υψηλός για τα επόμενα 10 χρόνια!.
Το εμβόλιο της γρίππης έχει αποδειχτεί ότι μειώνει τον αιφνίδιο θάνατο και την καρδιαγγειακή θνησιμότητα. Τα δεδομένα για το εμβόλιο εναντίον του πνευμονιόκοκκου είναι περισσότερο ασαφή.
Ποιά εμβόλια πρέπει να γίνουν;
Αυτήν την εποχή χορηγούνται τα εμβόλια της γρίππης και του πνευμονιόκοκκου.
Πότε πρέπει να γίνεται ο εμβολιασμός;
Ο προτεινόμενος χρόνος για το Βόρειο ημισφαίριο είναι τέλος Σεπτέμβρη εως μέσα Νοέμβρη. Αυτό είναι το χρονικό διάστημα που δίνει την καλύτερη προστασία και μάλιστα αν ο ασθενής εμβολιαστεί για πέντε χρόνια συνέχεια, φαίνεται ότι είναι ακόμα καλύτερα προστατευμένος σε σχέση με κάποιον που εμβολιάζεται πρώτη φορά.
Μπορεί να εμβολιαστεί αργότερα;
Βέβαια και μπορεί, αλλά ο καθυστερημένος (late) εμβολιασμός όπως ονομάζεται, δεν προσφέρει τόσο καλή προστασία όσο ο πρώιμος εμβολιασμός.
Ποιοί πρέπει να εμβολιάζονται;
Το Υπουργείο Υγείας έχει δώσει τα χαρακτηριστικά των ομάδων που πρέπει να εμβολιαστούν:
-Όλοι οι άνω των 60 ετών
-Ευπαθείς ομάδες όπως οι πάσχοντες από βαρειά καρδιακή ανεπάρκεια, καρκινοπαθείς, ασθενείς που είναι ανοσοκατασταλμένοι κλπ
-Άτομα τα οποία φροντίζουν ασθενείς που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και τέλος
-Οι επαγγελματίες υγείας και άτομα τα οποία δουλεύουν σε δομές όπως γηροκομεία
Παρά τις γενικές και ειδικές συστάσεις του Υπουργείου Υγείας, η τελική εκτίμηση αφήνεται στον θεράποντα ιατρό .Γι’αυτόν τον λόγο οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλεύονται τον ιατρό τους.
Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιος δεν πρέπει να εμβολιαστεί;
Βέβαια υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις: Π.χ. δεν μπορεί να εμβολιαστεί κάποιος που νοσεί (που είναι άρρωστος δηλαδή) την χρονική στιγμή που θέλει να κάνει το εμβόλιο. Ο θεράπων ιατρός είναι το καταλληλότερο πρόσωπο για να σας δώσει τις σωστές οδηγίες.
Μπορούμε ή πρέπει να κάνουμε όλα τα εμβόλια μαζί;
Ο εμβολιασμός γίνεται με συγκεκριμένα πρωτόκολλα ασφαλείας. Τα εμβόλια μας προστατεύουν εφόσον χορηγηθούν στον κατάλληλο άνθρωπο, τον κατάλληλο χρόνο, με την σωστή σειρά! Ο τρόπος και ο χρόνος χορήγησης καθορίζεται απολύτως από τον ιατρό και είναι σύμφωνος με τα πρωτόκολλα που χρησιμοποιήθηκαν στις μελέτες των εμβολίων. Αυτές οι μελέτες που μπορούν να διαρκέσουν χρόνια ,γίνονται για αυτόν ακριβώς τον λόγο: να ελέγξουν αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των εμβολίων. Όταν δίνεται η άδεια χορήγησης του εμβολίου από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων μιας χώρας, αυτό χορηγείται σύμφωνα με το πρωτόκολλο της μελέτης του.
Τα εμβόλια ήταν από τα μεγαλύτερα ιατρικά επιτεύγματα! Εξαφάνισαν ασθένειες που αποδεκάτιζαν ολόκληρους πληθυσμούς. Ένα εμβόλιο θα μας βοηθήσει και τώρα με την πανδημία του κορονοΐού. Πρέπει όμως να γίνονται πάντα, με την υπόδειξη του θεράποντος ιατρού ώστε να υπάρχει επάρκεια για όλους και να προστατεύονται αυτοί κυρίως που πρέπει να προστατευτούν : οι ευπαθείς ομάδες!